Η τεχνική του εγγλέζικου - float fishing αποτελεί μια εκ των πιο εξειδικευμένων αλιευτικών μεθόδων από την ακτή. Πρόκειται δίχως υπερβολή για μια πραγματική εξίσωση. Βασίζεται, εξαρτάται και απαρτίζεται από πολλούς παράγοντες, αξεσουάρ και συνθήκες. Πάνω απ' όλα όμως είναι χόμπι και θέλουμε να το χαρούμε όσο γίνεται καλύτερα. Παρακάτω παρουσιάζουμε λίγα tips, που στόχο έχουν να μας δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις, ώστε να ασκήσουμε την τεχνική μας αφενός όσον το δυνατόν πιο αποτελεσματικά, χωρίς προβλήματα, χρονοτριβές και αναπάντεχες οριστικές ματαιώσεις.
Αξεσουάρ-Εξοπλισμός
-H ύπαρξη 2-3 βυθομετρητών θεωρείται απαραίτητη, καθώς ελοχεύει πάντα ο κίνδυνος απώλειας αυτού του απαραίτητου εργαλείου από πιθανό σκάλωμα ακόμη και από την πρώτη ακόμη βολή στο νερό.
-Έτοιμα δεμένα από το σπίτι παράμαλλα ίδιου μήκους σε ικανό αριθμό, τυλιγμένα σε ειδικό φελλό θα διευκολύνουν πολύ το ψάρεμα μας. Κερδίζουμε χρόνο κάτω από ίσως δύσκολες για εμάς συνθήκες (δυνατός αέρας, σκοτάδι, κλπ.), ενώ διατηρείται παράλληλα αναλλοίωτη η ακρίβεια της αρχική βυθομέτρησης μετά από κάθε αντικατάσταση ενός φθαρμένου παράμαλλου.
-Η ειδική σφεντόνα αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της εγγλέζικης τεχνικής. Πιθανή απώλεια ή βλάβη θα σημάνει το τέλος της ψαρευτικής μας προσπάθειας. Η ύπαρξη μιας δεύτερης στον εξοπλισμό μας καθώς και των παρελκομένων της (Λάστιχα, χωνάκι,κλπ), θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ.
-Οι φελλοί της εγγλέζικης τεχνικής αποτελούν από τα πλέον αναλώσιμα αξεσουάρ. Φροντίστε να έχετε πάντα στη διάθεσή σας τουλάχιστον 2-3 τεμάχια από τα συνήθη είδη της επιλογής σας ανά κατηγορία, φυλαγμένα σε ειδική πλαστική θήκη μεταφοράς.
Ασκώντας την τεχνική στα βράχια, τοποθετήστε τα περιττά υλικά σας σε ασφαλές σημείο κρατώντας κοντά σας τα άκρως απαραίτητα (απόχη, βάση καλαμιού, σφεντόνα,απαγκιστρωτής) και διατηρείστε τις προνύμφες μύγας (bigattini) στον ειδικό πάνινο σάκο περασμένο χιαστί επάνω σας. Ιδιαίτερη προσοχή στο κοντάρι της απόχης, διότι αποτελεί από τα πλέον ευπαθή αξεσουάρ.
-Στα βραδινά μας ψαρέματα φροντίζουμε να διαθέτουμε περισσότερα του ενός φακελάκια χημικού φωτός (σιαλούμ) καθώς και εφεδρικές μπαταρίες για το φακό κεφαλής.
-Εάν διαθέτουμε τυχόν ένα δεύτερο καλάμι, ας το έχουμε μαζί, διότι θα αποτελέσει αιτία συνέχισης του ψαρέματος μετά από μια άτυχη για εμάς στιγμή, όπου μπορεί βγει εκτός “μάχης” το βασικό εργαλείο μας.
Tips
Συνεχής έλεγχος της πλεύσης του φελλού:
Πολύ σημαντικό στοιχείο, που κάνει τη διαφορά ανάμεσα στο σωστό “κάρφωμα” και στο λεγόμενο “νεροκάρφωμα”. Επίσης δημιουργεί τις προϋποθέσεις για σωστή παρουσίαση του δολωμένου αγκιστριού μέσα στο νερό, όταν υπάρχει ρεύμα. Αποτρέπουμε λοιπόν το ανεξέλεγκτο “ταξίδι”του φελλού ως εξής: Μετά τη βολή βυθίζουμε την κορυφή του καλαμιού μέσα στο νερό 30-40 εκατοστά και μαζί με ένα γρήγορο μάζεμα στα μπόσικα (2-3 τυλίγματα στη μανιβέλα του μηχανισμού) τινάζουμε ελαφρά την κορυφή κάτω από το νερό. Βύθισμα λοιπόν και παραμονή της μύτης μέσα στο νερό μέχρι το κάρφωμα.
Χρωματική απόχρωση κεραίας φελλού:
Σε έντονη συννεφιά βοηθούν τα ανοικτά χρώματα ,ενώ σε γυαλιστερή επιφάνεια βοηθά σαφώς κεραία φελλού μαύρου χρωματισμού.
Ρίψη bigattini:
Πρέπει να χαρακτηρίζεται από συνέπεια και συνέχεια μέσα σε χρονικά standards 1-3 λεπτών. Δεν ασχολούμαστε με τις προνύμφες που έχουν φθάσει στο βυθό μόνο.Παράλληλα οφείλουμε να ανανεώνουμε την “εικόνα” με τα βυθιζόμενα σκουληκάκια, διότι αποτελούν “οπτικό σήμα” για τα παρευρισκόμενα στην περιοχή ψάρια.
Διακριτική κατανομή έρματος:
Στο εμπόριο κυκλοφορούν σχιστά βαρίδια πολλών υποδιαιρέσεων με κυριότερα τα 0,10 γρ. , 0,15 γρ., 0,20γρ. . Αυτά μας βοηθούν να “σπάσουμε” και απλώσουμε σε μεγάλο μήκος το συμπληρωματικό ερματισμό ενός φελλού, γεγονός που προσδίδει πιο φυσική εικόνα στην αρματωσιά μας τόσο κατά το βύθισμα της όσο και κατά την παραμονή στο βυθό.
Ρύθμιση φρένου:
Ρυθμίστε σωστά το φρένο του μηχανισμού σας, έτσι ώστε να αξιοποιήσετε την παραβολική δράση του καλαμιού με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε συνδυασμό πάντα με τις δυνατότητες της πετονιάς μηχανισμού και παράμαλλου. Το ψάρι πρέπει πρώτα να κουράζεται από τη δράση του καλαμιού και μετά από τα φρένα του μηχανισμού μας .
Τακτικός έλεγχος θέσης stopper:
Μόλις επιτύχουμε το επιθυμητό ύψος του φελλού στη βυθομέτρηση καλό είναι να “σημαδέψουμε” με το μάτι τη θέση του στόπερ κρατώντας τεντωμένη την αρματωσιά πάντα σε ένα σταθερό σημείο στο καλάμι. Έτσι ελέγχουμε ανά πάσα στιγμή την ακρίβεια της αρχικής ένδειξης για πιθανή μετατόπιση αλλά είμαστε και έτοιμοι να δέσουμε νέο στόπερ, εφόσον κριθεί αναγκαίο άμεσα δίχως να χρειαστεί εκ νέου ο “σαματάς” της βυθομέτρησης.
Από τον φίλο Μάνο Μελετίου
